กระผมเป็นคนนึงที่ชอบมาเรียนสาย เนื่องจากภาระกิจที่ต้องทำตั้งแต่ตื่นนอนนั้นมันมากและวุ่นวายเหลือเกินครับ ผมเป็นคนไม่มีระเบียบเอาซะเลย ที่บ้านผม โดยเฉพาะห้องนอนนั้น รกมากกกถึงมากที่สุดวางของไม่เคยเป็นที่เป็นทาง ทำให้ในแต่ละวันผมต้องมาเสียเวลากับการจัด การหาของที่ต้องใช้ให้วุ่น
ผมก็เป็นอีกคนที่ได้เรียน รปศ ผมจึงคิดว่า เรื่องที่ผมเรียนน่าจะนำมาปรับให้เข้ากับชีวิตประจำวันของผมได้ หลักการการจัดการแบบวิทยาศาสตร์ของ เทย์เลอร์ ก็เป็นเรื่องที่ผมได้เรียนเหมือนกัน และเห็นว่าเนื้อหาที่เรียนสามารถนำมาใช้ได้จริง ผมได้นำหลัก(Time & Motion)ของเทย์เลอร์ มาลองใช้ดูโดย เริ่มจากจัดข้าวของให้เป็นที่เป็นทาง หาง่าย และหยิบจับสะดวก หลังจากจัดการเรียบร้อยก็เริ่มปฏิบัติภาระกิจประจำวันเหมือนเดิม แต่ปรากฎว่า มันทำได้เร็วขึ้น เสียเวลาน้อยลง และ มีการเคลื่อนไหวร่างกายที่น้อยลง จากแต่ก่อนเดินไปทางโน้นทีทางนี้ทีขาเหมือนจะพันกัน แต่ตอนนี้ไม่เป็นแบบนั้น ผมสามารถทำให้มันเป็นขั้นเป็นตอนได้ โดยไม่เสียเวลา และ เสียแรงในการเคลื่อนไหวอีกต่อไป อีกอย่างเมื่อทำภาระกิจต่างๆเสร็จ ผมยังมีเวลาเหลือให้พักผ่อนดู ทีวี เสียด้วยซ้ำ และที่สำคัญ ผมไปเรียนได้ทันเวลาไม่สายอีกแล้วครับ
เวลาทุกวินาทีมีค่า ดังนั้น ถ้าเรารู้จักใช้เวลาให้คุ้มค่า มันก็จะเกิดผลดีกับตัวเรา ซึ่งมันก็เข้ากับหลักการของเทย์เลอร์ เราไม่ต้องรีบทำโน่นทำนี่ให้เสียแรง เราควรจัดให้มันเป็นระบบระเบียบเสียก่อนมันจึงจะปฏิบัติได้ราบรื่นและไม่เหนื่อยอีกต่างหากครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น